Kim był Witold Kruczek?
Fizyk i dydaktyk z Politechniki Warszawskiej
Witold Kruczek, urodzony 1 stycznia 1922 roku, to postać wybitna na polskim gruncie naukowym i społecznym, której życie było nierozerwalnie związane z fizyką, dydaktyką i historią Polski. Jego droga zawodowa wiodła przez prestiżowe uczelnie, a szczególne miejsce zajmowała Politechnika Warszawska, gdzie przez wiele lat pełnił funkcję wykładowcy na Wydziale Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej. To właśnie tam kształtował umysły kolejnych pokoleń studentów, wpajając im pasję do nauk ścisłych i rozwijając umiejętność logicznego myślenia. Jego podejście do nauczania charakteryzowało się praktycznym podejściem, często wzbogaconym o pokazy i eksperymenty, co sprawiało, że trudne zagadnienia fizyczne stawały się bardziej zrozumiałe i przystępne. Ta metodyka dydaktyczna, połączona z głęboką wiedzą merytoryczną, uczyniła go cenionym nauczycielem, którego wpływ wykraczał poza mury uczelni. Nawet w bardzo zaawansowanym wieku, bo w wieku 98 lat, Witold Kruczek wciąż angażował się w przekazywanie wiedzy, udzielając korepetycji z fizyki, co świadczy o jego niegasnącym zaangażowaniu w rozwój młodych talentów. Jego działalność jako wykładowcy akademickiego i dydaktyka na Politechnice Warszawskiej jest fundamentem jego naukowego dziedzictwa.
Droga do nauki i pierwsze publikacje
Droga Witolda Kruczka do świata nauki była długa i naznaczona burzliwymi wydarzeniami historycznymi. Urodzony w Kwarchanie w Turcji, miał okazję uczęszczać do szkoły podstawowej przy liceum francuskim w Konstantynopolu, co z pewnością wpłynęło na jego późniejsze zainteresowania i szerokie horyzonty. Po przeprowadzce do Polski w 1943 roku, jego ścieżka naukowa nabrała tempa. Rozpoczął studia na Politechnice Łódzkiej, a następnie kontynuował je na Politechnice Warszawskiej, gdzie w 1958 roku uzyskał doktorat. To właśnie na tej renomowanej uczelni rozwinął swoją karierę naukową i dydaktyczną. Jego zaangażowanie w rozwój wiedzy fizycznej przejawiało się nie tylko w wykładach, ale również w licznych publikacjach. Szczególnie cenione są jego zbiory zadań z fizyki, które były wielokrotnie wznawiane i stanowiły fundamentalne narzędzie dla wielu pokoleń uczniów przygotowujących się do egzaminów wstępnych na studia. Charakterystyczne dla tych publikacji było dołączanie rozwiązań, co było wówczas rzadkością i stanowiło ogromną pomoc dla samouków. Jego pierwsze publikacje i późniejsze dzieła ugruntowały jego pozycję jako autorytetu w dziedzinie fizyki i jej dydaktyki.
Powstanie Warszawskie – pseudonim 'Kruk’
Udział w walkach i losy po powstaniu
Witold Kruczek był nie tylko wybitnym naukowcem, ale również żołnierzem Powstania Warszawskiego. W 1944 roku, w wieku zaledwie 22 lat, wziął czynny udział w heroicznej walce o stolicę, posługując się pseudonimem „Kruk”. Służył jako strzelec w oddziale osłonowym Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej AK. Jego zaangażowanie w powstanie było wyrazem patriotyzmu i odwagi w obliczu dramatycznych wydarzeń. Po upadku Powstania, los rzucił go w wir powojennych losów. Trafił do niemieckiej niewoli, a następnie, dzięki szczęśliwym zbiegom okoliczności, znalazł się w Szwajcarii. To właśnie tam, z dala od zniszczonej ojczyzny, czekał na możliwość powrotu. Okres niewoli i tułaczki po wojnie z pewnością odcisnął piętno na jego życiu, ale nie złamał jego ducha. Jego losy po powstaniu stanowią świadectwo odwagi i determinacji w trudnych czasach historii Polski.
Życie po wojnie i powrót do Polski
Po zakończeniu II wojny światowej, losy Witolda Kruczka skierowały go z powrotem do Polski. Po wyjściu z niemieckiej niewoli i pobycie w Szwajcarii, zdecydował się na repatriację do Polski. Ten powrót do zrujnowanego kraju, który przeszedł ogromne przemiany społeczne i polityczne, był z pewnością wyzwaniem. Mimo trudności, Witold Kruczek nie porzucił swoich aspiracji naukowych. Rozpoczął studia na Politechnice Łódzkiej, a następnie przeniósł się na Politechnikę Warszawską, gdzie kontynuował swoją edukację, by w końcu uzyskać doktorat w 1958 roku. Jego powojenne życie było naznaczone odbudową, zarówno w sensie osobistym, jak i zawodowym. Powrót do kraju pozwolił mu na rozwinięcie kariery naukowej i dydaktycznej, która stała się jego życiowym powołaniem. Jest to przykład osoby, która mimo traumatycznych przeżyć wojennych, potrafiła odbudować swoje życie i wnieść znaczący wkład w rozwój nauki i edukacji w powojennej Polsce.
Dziedzictwo Witolda Kruczka
Wspomnienia i tłumaczenia literatury naukowej
Dziedzictwo Witolda Kruczka jest wielowymiarowe i obejmuje zarówno jego dokonania naukowe, jak i literackie oraz te związane z jego osobistym doświadczeniem. Jest autorem niezwykle cennych wspomnień z czasów wojny, zawartych w książce „Jedno z moich imień brzmi życie”, wydanej w 2019 roku. Te osobiste relacje pozwalają przybliżyć czytelnikowi realia życia w trudnych czasach i zrozumieć, jak doświadczenia wojenne ukształtowały jego postawę. Równie istotny jest jego wkład w tłumaczenia literatury naukowej z zakresu fizyki. Witold Kruczek był tłumaczem fundamentalnych prac, w tym dzieł Alberta Einsteina, co świadczy o jego biegłości językowej i głębokim zrozumieniu skomplikowanych teorii fizycznych. Dzięki jego pracy, polscy studenci i naukowcy mieli dostęp do kluczowych publikacji światowej nauki w języku polskim. Jego działalność translatorska znacząco przyczyniła się do rozwoju polskiej fizyki.
Książki popularnonaukowe i podręczniki
Witold Kruczek zasłynął przede wszystkim jako autor podręczników i książek popularnonaukowych, które miały ogromny wpływ na edukację fizyczną w Polsce. Jego zbiory zadań z fizyki były wielokrotnie wznawiane i stały się nieodłącznym elementem przygotowań do studiów dla wielu pokoleń uczniów. Doceniano je za przejrzystość, trafny dobór zadań oraz, co szczególnie istotne, za dołączone rozwiązania, co było innowacją i znaczącym ułatwieniem w nauce. Nie ograniczał się jednak tylko do podręczników akademickich. Pisał również książki popularnonaukowe, które w przystępny sposób przybliżały skomplikowane zagadnienia fizyczne szerszej publiczności. Przykładem mogą być takie pozycje jak „Moment pędu w 20 doświadczeniach” (2002) czy „Książka o teorii względności” (2023), która ukazała się w jego setnym roku życia. Jego publikacje to dowód na to, że potrafił łączyć naukową precyzję z umiejętnością jasnego i angażującego przekazywania wiedzy, co czyni go postacią, która na stałe zapisała się w historii polskiej nauki i edukacji.
Kalendarium życia Witolda Kruczka
Urodziny, praca naukowa i działalność społeczna
Witold Kruczek-Abuładze przyszedł na świat 1 stycznia 1922 roku w Kwarchanie w Turcji. Jego życie, naznaczone burzliwymi wydarzeniami historycznymi, obejmowało niezwykle bogaty okres aktywności naukowej i społecznej. Po ukończeniu studiów na Politechnice Warszawskiej, gdzie uzyskał doktorat w 1958 roku, rozpoczął wieloletnią karierę jako wykładowca akademicki na tej samej uczelni, na Wydziale Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej. Jego praca naukowa koncentrowała się na fizyce i jej dydaktyce, czego dowodem są liczne publikacje, w tym cenione zbiory zadań z fizyki. Poza działalnością dydaktyczną, Witold Kruczek angażował się również w działalność społeczną, czego przykładem jest jego aktywność w Polsce Ludowej i odznaczenie Medalem 10-lecia Polski Ludowej. Jego życie było przykładem połączenia pasji naukowej z zaangażowaniem obywatelskim.
Ostatnie lata i pożegnanie
Witold Kruczek dożył imponującego wieku, będąc aktywnym do samych ostatnich lat życia. W styczniu 2022 roku, z dumą i radością, obchodził swoje setne urodziny na Wydziale Fizyki Politechniki Warszawskiej, co było wyrazem uznania dla jego długiej i owocnej kariery. Nawet w wieku 98 lat nie zaprzestał swojej pasji do fizyki, udzielając korepetycji i dzieląc się swoją wiedzą. Jego życie zakończyło się 15 października 2024 roku. Uroczystość pogrzebowa ś.p. dra Witolda Kruczka odbyła się 22 października 2024 roku w Warszawie, gdzie został pożegnany przez rodzinę, przyjaciół, studentów i wszystkich, którzy mieli okazję poznać jego niezwykłą postać. Odszedł człowiek, który pozostawił trwały ślad w polskiej nauce, edukacji i historii, jako wybitny fizyk, powstaniec warszawski i nauczyciel od pokoleń.
Dodaj komentarz